26 Μαΐ 2016

Το «αόρατο» πλαστικό πνίγει τους ωκεανούς

Τουλάχιστον 269.000 τόνοι πλαστικού ρυπαίνουν τις θάλασσες της Γης, σύμφωνα με τους υπολογισμούς νέας μελέτης.
Επιστήμονες από 6 χώρες μελέτησαν στοιχεία δεκάδων ερευνών από το 2007 ως το 2013 και υπολόγισαν πως στις θάλασσες «κολυμπούν» σήμερα πάνω από 5,25 τρισεκατομμύρια σωματίδια πλαστικού.
Οι διαφορές στη ρύπανση των ωκεανών σε βόρειο και νότιο ημισφαίριο είναι μικρές (56,8% στο νότιο και 55,6% στο βόρειο). Βόρειος Ειρηνικός και Ινδικός Ωκεανός είναι σύμφωνα με την έρευνα οι πιο «πνιγμένες» στο πλαστικό θάλασσες, με συνολικά πάνω από 155.500 τόνους πλαστικού.

«Πνιγμένη» και η Μεσόγειος
Γεμάτη από πλαστικά είναι και η Μεσόγειος: Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι στη «γειτονιά» μας πλέουν τουλάχιστον 23.150 τόνοι πλαστικών σωματιδίων.
Οι ερευνητές χτυπούν καμπανάκι κινδύνου, αφού η μεγαλύτερη ποσότητα πλαστικών (92%) είναι μικρο-σωματίδια σε μέγεθος κόκκου άμμου, που καταπίνονται από τα ψάρια και τελικά φτάνουν στο πιάτο μας. Τα μεγαλύτερα κομμάτια σκοτώνουν μεγάλους πληθυσμούς θαλάσσιων ζώων και πουλιών. 

Το 2050 θα υπάρχουν περισσότερα πλαστικά από ψάρια στους ωκεανούς
Μια ανατριχιαστική αλλά αληθινή προοπτική: Η μαζική χρήση πλαστικών έχει λάβει τέτοιες διαστάσεις που το 2050 οι ωκεανοί θα περιέχουν περισσότερα πλαστικά κατάλοιπα παρά ψάρια, υποστηρίζει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός.
«Το σημερινό σύστημα παραγωγής, χρήσης και απόρριψης των πλαστικών έχει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις: κάθε χρόνο πετιούνται πλαστικά περιτυλίγματα αξίας 80-120 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Και, πέρα από το οικονομικό κόστος, αν δεν αλλάξει κάτι, οι ωκεανοί θα περιέχουν περισσότερα πλαστικά παρά ψάρια (σε βάρος) μέχρι το 2050», υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση που εξέδωσε το Φόρουμ.
Το Φόρουμ του Νταβός, παρουσίασε μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το ίδρυμα της ιστιοπλόου Έλεν Μακάρθουρ και τη συνδρομή της εταιρείας McKinsey.
Σύμφωνα με την έκθεση αυτή, η αναλογία πλαστικών-ψαριών, σε τόνους, ήταν ένας προς πέντε το 2014, θα είναι ένας προς τρεις το 2025 και θα ξεπεράσει τον έναν προς έναν το 2050.
Το Φόρουμ κρίνει αναγκαία «την πλήρη αναδιοργάνωση» της χρήσης περιτυλιγμάτων και πλαστικών γενικότερα αλλά και την αναζήτηση εναλλακτικών προϊόντων που θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν το πετρέλαιο ως πρώτη ύλη, αφού, αν δεν αλλάξει τίποτα, ο τομέας αυτός θα καταναλώνει το 20% του παραγόμενου πετρελαίου μέχρι το 2050.
Δεδομένου ότι οι πλαστικές σακούλες είναι μιας χρήσης, «το 95% της αξίας των περιτυλιγμάτων, που εκτιμάται στα 80-120 δισεκατομμύρια δολάρια κατ' έτος, χάνεται», προσθέτει το Φόρουμ, ζητώντας να προωθηθεί η ανακύκλωση και η επαναχρησιμοποίησή τους.

Πηγές : in.gr και newsbeast.gr

22 Μαΐ 2016

«Ενισχύεται» η θεωρία του RNA για την εμφάνιση της ζωής στη Γη

Το μόριο RNA αποτελούνται από τέσσερα χημικά «γράμματα», τις βάσεις αδενίνη, γουανίνη, κυτοσίνη και ουρακίλη   (Φωτογραφία:  CC BY-SA 3.0 )

Η θεωρία που θέλει το RNA να ήταν το πρώτο βιολογικό μόριο που εμφανίστηκε στον πλανήτη δείχνει να ενισχύεται από τα αποτελέσματα πειράματος στη Γερμανία, το οποίο έδειξε ότι οι βασικοί δομικοί λίθοι αυτού του νουκλεϊκού οξέος παράγονται αυθόρμητα στις κατάλληλες συνθήκες.
Το RNA έχει την ιδιότητα να αντιγράφει τον εαυτό του, περίπου όπως το DNA, επιπλέον όμως έχει την ικανότητα να δρα ως καταλύτης για την επιτάχυνση χημικών αντιδράσεων. Λόγω αυτών των ασυνήθιστων ιδιοτήτων, αρκετοί βιολόγοι πιστεύουν σήμερα ότι η εμφάνιση του RNA ήταν το πρώτο βήμα της εξέλιξης της ζωής στον πλανήτη.
Στους σημερινούς οργανισμούς, το RNA παράγεται από πολύπλοκους κυτταρικούς μηχανισμούς με πολλά μοριακά εξαρτήματα. Αν όμως η θεωρία είναι σωστή, τα πρώτα μόρια RNA πρέπει να εμφανίστηκαν από πολύ απλούστερες διαδικασίες.
Το 2009, η ομάδα του Βρετανού χημικού Τζον Σάδερλαντ έδειξε ότι μια σειρά χημικών αντιδράσεων που μπορεί να συνέβαιναν στη νεαρή Γη δίνουν τις βάσεις κυτοσίνη και ουρακίλη, δύο από τα τέσσερα χημικά «γράμματα» στο αλφάβητο του RNA.
Τώρα, η ομάδα του Τόμας Κάρελ στο Πανεπιστήμιο «Λούντβιχ Μαξιμίλιαν» του Μονάχου αναφέρουν στο περιοδικό «Science» ότι παρήγαγε από το μηδέν και τις δύο άλλες βάσεις του RNA, την αδενίνη και τη γουανίνη.
Το πρώτο στάδιο της διαδικασίας απαιτεί μόνο υδροκυάνιο, μια απλή ένωση που πιστεύεται ότι υπήρχε σε αφθονία στη νεαρή Γη και αποτελείται από τρία στοιχεία με βασικό ρόλο στη ζωή, το υδρογόνο, τον άνθρακα και το άζωτο.
Το υδροκυάνιο αντιδρά εύκολα με νερό και, παρουσία οξέων, δίνει τελικά αδενίνη και γουανίνη. Επιπλέον, το πείραμα έδειξε ότι οι βάσεις αυτές αντιδρούν εύκολα με ριβόζη, ένα σάκχαρο που αποτελεί το βασικό σκελετό του μορίου του RNA.
Μερικοί επιστήμονες εμφανίστηκαν ωστόσο επιφυλακτικοί, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων ότι οι συνθήκες στις οποίες αναφέρθηκε η σύνθεση κυτοσίνη και ουρακίλη είναι διαφορετικές από τις συνθήκες που απαιτούνται για την αδενίνη και τη γουανίνη, και επομένως δεν μπορεί να συνέβαιναν ταυτόχρονα στη νεαρή Γη.
Μια εναλλακτική θεωρία είναι ότι η πρώτη ζωή εμφανίστηκε στους ωκεανούς γύρω από υδροθερμικά φρεάτια, οπές στον πυθμένα από τις οποίες αναβλύζει ενέργεια και μια πληθώρα διαφορετικών χημικών.

Πηγή : in.gr


4 Μαΐ 2016

Αέριο θερμοκηπίου 7000 φορές χειρότερο από το CO2


Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο ανακάλυψαν ότι μια χημική ουσία που παράγεται από ανθρώπινες δραστηριότητες παραμονεύει στην ατμόσφαιρα και είναι εξαιρετικά μακρόβια σε σχέση με άλλα αέρια του θερμοκηπίου. Ονομάζεται υπερφθοροτριβουτυλαμίνη (PFTBA) και είναι μια ουσία που αν αφεθεί ανεξέλεγκτη μπορεί να έχει μια βαθιά επίδραση στο κλίμα.
Η υπερφθοροτριβουτυλαμίνη είναι σε χρήση από τη βιομηχανία ηλεκτρισμού από τα μέσα του 20ου αιώνα. Χρησιμοποιείται σε διάφορες ηλεκτρικές συσκευές, όπως τρανζίστορ και πυκνωτές. Οι ερευνητές δεν είναι σίγουροι για το πόσο ευρεία είναι η χρήση του σήμερα.
Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, που τώρα εμφανίζεται στο περιοδικό "Geophysical Recearch Letters" , η PFTBA είναι 7100 φορές πιο ισχυρό στην αύξηση της θερμοκρασίας της Γης πάνω από ένα χρονικό διάστημα 100 ετών από το CO2.
Ευτυχώς, οι τρέχουσες συγκεντρώσεις είναι χαμηλές. Στην περιοχή του Τορόντο, είναι στο 0,18 ppb (μέρη ανά τρισεκατομμύριο). Αυτό συγκρίνεται με 400ppm (μέρη ανά εκατομμύριο) για το CO2. 
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να είμαστε εφησυχασμένοι γι 'αυτό. Όπως αναφέρει ο Dr Drew Shindell, ένα κλιματολόγος στο Ινστιτούτο Goddard της NASA Διαστημικών Μελετών : "Αυτή είναι μια προειδοποίηση για εμάς ότι αυτό το αέριο θα μπορούσε να έχει ένα πολύ μεγάλο αντίκτυπο στην κλιματική αλλαγή. Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν μεγάλες συγκεντρώσεις από αυτό τώρα, δεν μας βάζει σε ανησυχία προς το παρόν, αλλά πρέπει να βεβαιωθούμε ότι δεν θα αυξηθεί στο μέλλον. "
Mια σειρά από πρόσφατες μελέτες έχουν επιστήσει την προσοχή των επιστημόνων σε άλλα πιθανά νέα αέρια του θερμοκηπίου, όπως η PFTBA.
Οι μελέτες αυτές ήταν μια προειδοποίηση κατά της αύξησης χρήσης τέτοιων ενώσεων χωρίς πρώτα την κατανόηση των επιπτώσεών τους στην αλλαγή του κλίματος.
Και πάλι, το πρόβλημα με την PFTBA είναι η μεγάλη διάρκεια ζωής της. Μπορεί να καθίσει στην ατμόσφαιρα για περίπου 500 χρόνια και, σε αντίθεση με το CO2, δεν έχει γνωστές φυσικές "καταβόθρες" στη Γη για να την απορροφήσουν, όπως τα δάση και τους ωκεανούς.